![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpp29jHdiPx-NdkI8qdjSjnidxd9lMylvauUu8n_n7QdTw8rnY9zFjvWSv3H-XlOMrnK0SodEZ4Xdcul0HfaweKdKbNs8oOKFLq6ShJBL99FdqGc2hvUA4qOVdPXv461gz682K9IP_yyEX/s400/1619443399_6bcca043bd.jpg)
Engjujt lidhen shtrigen në pranga,
me nuk i druhem magjizezes,
as hijeve te ankthit
qe kapertheheshin kthinave të kujteses.
Veq ty te ndjej e shoh
dhe veshtrimin tend qe me ndjell.
Une po vej drejt drites
..ti ne dalje te territ me prit,
e nëse terrina më hurp,
mos më lësho...më mbaj.
***
Tani fill vet lemoj shpirtin
me nji ndjenjë tënde të mjegullt,
a me nji fjale që më ngrohte dikur.
Te shoh tek zhdukesh shtegut
e i belbëzoj fundshpirtit;
-''për të gjallët gjithmon ka udhe''!