Shtegtim

Je mengjesi im,

rrezja e pare qe kerkoi me syt e përgjumur

kur te reshurat e dimrit i rëndojn edhe degët e ahut hije rënde,

e me hedh hijen nën qepalla.

E ti, gjithmon atje në breg,

ti...i vetmi orientim shtegut

ndermjet pishave kur ngjitem bjeshkes.

Sa më pëlqen të mashtroj shpirtin se dot' mbrrihemi

e gazin që po e ruaj për të fundmen shpres

ta var atje buzeve të tua që më thrrasin.

Do të takohemi diku,

dhe në qoft i fundit a i pari driterim për shpirtin,

te ti shtegu im le të mbaroj, në krahët e tu.

Oh, krahëve të tu e dermuar të plandosem

sa ta ndjej frymarrjen tende si frymon ne gjoksin tim,

e dritherimen e zemrës së drojtur në përqafimin tënd, sa ta ndjeje.