Perkujtim

Mos më pyet ku isha mbreme.

Stepave pa drite hene se di kah lodroi mendja e humbur.

Deri ne ag u grindem me naten shkemboreve të thepinjta,

për shpirtin që ma kthen në zog të zi vaji

e për shtigjet qe mi terron aq rënd cdo 7 prilli.

Tani e 6 vjet nuk gjej udhe ti baj drite vetmis tane,

vetem po i ndezi nga një qiri territ tim.

Ajo fjongo drite kur nuk prehet,

mbi kodrinen e that' rreze qytetit,

mos u ndje i lanun e i harrum,se

sikur të gjithe shtegtaret,

s'kam se si të mos kthej andej,

edhe une një dite !

Mos me pyet ku isha mbreme.

Stepave pa drite hene se di kah lodroi shpirti i humbur,

Deri ne ag u grindem me naten shkemboreve te thepinjta,

per shpirtin qe ma kthen ne zog te zi nate 

e per shtigjet qe mi terron aq rend cdo 7 prilli.

Tani e 6 vjet nuk gjej udhe ti baj drit vetmis tane,

vetem po i ndezi nga nje qiri territ tim.

Po ti, atje mbi at' kodrinen rreze qytetit 

tek pret,mos u ndje i lanun e i harrum,

se te gjithe shtegtaret kthehen ndonje dite.