Jo,nuk janë njerzit,as jeta ,
jan fatet që lindin të kurdisuna qysh në embrion,
jan damarët që na lidhin nga brenda,
e s'na lëshojn. Kot rrehemi se jemi të lirë,
gjithmon ka disa dej që na tkurrin,
-ja, deri aty është kufiri-na e bëjn me dije.

As pylli më nuk është ai i njejti,
i jan dendur degët, është zymtë.
Drerët më nuk luajn nën dritën e hënës.
Mëngjeset të përgjumura prej vransive,
nata e gjatë ju paska lënë gjurmë nën qepalla.
Gjithcka është ndryshe, e edhe pylli...
Dikush si nëpër ëndërr thrriste këtej dikur:
-Zgjohu,drenushe, qenka qëndisur pylli me lule-mali !