Rrëz kufirit të durimit
Ndoj ditë,
kët' mori ndjenjash t'përthuruna,
vec heshtja mund t'ma vret.
Dikur,
dot' kemi heshtur mjaftueshëm,
unë dhe fjala.
(..le të dhemb,
derisa t'shpërthej
si llava e ndrydhun nën rrasë).
Diku,
gjitheckajen e zen e vona,
e ma s'do kete kuptim
as kjo heshtje e gjatë.
