Tuesday 31 March 2009



Po te isha stine
do ti veshja kodrinat tulipane
andej kah kullon veshtrimi yt deshperim,

a po te isha zan' e ta ktheja mallin ne flutur,
e lule me lule të flatroja nga nji buzqeshje per ty,
andej kah lindin mengjeset boj alli;

veq grua e dashuruar jam e mbetem,
perpushem,para vegimit tend perendoi
se prituri te zgjojm diellin e fjetur .

Sunday 29 March 2009




Ti mbremjeve te ftohta dimrore
pergjumjeve te mia u therret:
''shih si po tretet rehati e bardhe mbi bjeshke
e si celin mengjese te pranverta''.
O,unë e shoh dhe e ndjej', e si drenusha
pritjen nëpër endrra dremis.

Thursday 26 March 2009


Ndjese...


Fllad i trisht mbi pejsazhin ne kalendar
dhe dite të kryqezauara me pend të kuqe,
ndoshta paten kuptim, veq arsye s'paten.


-O dite te marra, o njerz të mire
une marrezisht dashuroi,
vershoi e shemb si vala !


Po c'kuptim ka tani
se me dashuri lendoi ?!

Wednesday 25 March 2009



Rrugicave te ketij qyteti
kur behem nji me terrin,
iku ftyrash qe kurr si njoha
e sysh qe kurr nuk gjeten thellsi
ku te mbeshtesin veshtrimin e tyre,
une, dritesyrin tend kerkoi.


Jam kjo ,
po ajo qe isha; rrugaqja jote
ne kerkim urash e tunelesh
qe me shpien kah drita jote.



!!!


Fllad i ftoht me mjegullis puhamen.
Ma ngriu vargun;
si rreke akujsh nën streh
u këput në heshtje.


-Si u bë keshtu?
Ne që edhe ishuj akujsh shkrim!


Tuesday 24 March 2009




Vershim


-S'paska faj natyra!
-Po ne,
a patëm faj ?

O, si ta bëj shpirtin streh
nën rrebeshin e shiut qe po te shemb;
perpihemi në heshtje si dy cunga.

Bartemi në vorbull stuhish,
e unë druaj ti ende nuk e di
në cilin stom do të mbahesh.

Të shohe, të qaj,
e veq të permbytem
bashk me ty mundem.

Po të leshoi i dashur.
Ne cepet e ketij trekëndshi
dikush duhet te vrahet.

Ti gjeje udhe për shpirtin,
caj rrebeshin gjoksit
e versho si ujvara;

rrembyeshem leshohu liqenit
e pusho ne shtratin tend hyjnor.
Po qesh une udha jote,
eja...!



Mos...


Tani,
mu thy edhe penda,
e si memec me gishta
i flas shpirtit,
o, ti nuk ke faj.

..lotin ia pina
e ne heshtje i thërras: -Mos!
-Mos qaj o shpirt i verbër,
ai të do !

Monday 23 March 2009


Jeta...

..ishte betej e gjate.
Me shpresen arme t'vetme ngjeshur brezit
plagohesha durimi cdo dite e nga pak;
cdo mengjesi gdhija nje luftetare
e mbremjeve e vdisja
nga nji dell qendrese te saj.

Ti vjen e mi shtrengon duart
e me ngrit brigje fjalesh
qe te ngjitem neper to,
tani jam lodhur se kerkuari
bregun qe kurr se pam,
e nese e vdes edhe shpresen e fundit
dije se betejat e mia ma vran.

Friday 20 March 2009



Loti i sorkadhes



Ajo nuk e di kah e qojn kembet e dites se lodht'
as peshën e dimrit qe rendon dege-pishave me boren e mplakur,
se di si do ta mbaj fill vet në zemrën a malit te zymt.

Thundrat marrin ne thua neper rrenjet e pishave
qe degzohen shtegut te saj, i dermohet rrëzimeve
e ringritet nga zemra qe shtyhet nga flladi;


dhimbje e dridhje gjunjësh terrmeken
te arrij atje ku e ze mbremja ne gji te pishes se varun,
me perqafimin e ajrit te ngrohet te mbeshtjellet si ne duar dashurie,
e lotin e idht' sorkadheje avulli i frymes t'ia thaj.


Mbeshtet veshtrimin e pergjumur ne endrren e saj te pranvert'
e i mbyll syt ne gjoksin e blert të mesnatës
dhe ven buzën ne gaz që prap e mashtroi deshperimin.


Prap belbëzoi te panumerten lutje të natës:
-''edhe pak ka mbetur nga dimri që po ik
e pranvera eshte ne prag,
edhe pak, edhe pak...!


Thursday 19 March 2009




EKLIPS

U lodhe jetësh t'rreme e mashtrimesh te pluhurta,
udheve ne kerkim të vehtes,
humbe gjurmët ikjesh.


Me rrapllimen e portës që e mbylle
na e perplase heshtjen n'vend te fjales.
Na denove xhan, që ta kuptojme sa të shurdhër ishim
që s'ta ndjem te fundmën thirrje.


Andej ku tretej veshtrimi yt i shtanguar ne eklips, ti
haproje horizontit pertej perendimit,
askush nuk të pa ne cilen kthes shmangove drejt udhës së verber.
Oh, sikur ta dija...,
si fener endacakesh kurr s'do të shkeputesha nga dora jote!

Mesnat'...
Buz greminës ku i rrokullisje
perlat e fundit nga pekputuri,
vec klithmen e fundit na e le peng
mbi kandila !

Wednesday 18 March 2009


Eja ti pashtim varrët
nën ujevaren e perendive
lidhur qafe-qafe si dy femij,
se po dhemb gjem' e mbytun
që po kumbon nga honi i zymt.


Eja të mbahemi të fort,
të vuajm si të mirët,
e mos ti pendohemi deshprimit.
-E paqt' rrëke e kroit
që po shembet mbi ne!

Tuesday 17 March 2009


Endërra mashtruese e nji nate



Pashë se si vetëtima vret kthjelltësin
e heshtjen si dridhet nëpër trup e ndjeva,
vrulli që plasi si llav e fjetur,
shqeu si djall i zi nga damaret;
dridhje degësh jorgovani
shkunden beharin nëpër dhe;


djallosa gjithcka,
edhe mbi blerimin e rrezuem shkela,
ndjeva se si ikën zhgënjimet buzevarur,
dhe hapsirën që zgjerohej mes tyre).


Pashe se si qaheshin plasarinat
horizontit mbi dheun e etur,
e më dhembi gjithcka;
dhe naten si binte pertueshem
(e pashë), si nje gjume i rand buz' agut...


..agimi erdh si Apoloni, me qypin plot
derdhi nje rig fresku,
tej e tej bjeshkëve i hapi rrug veshtrimit.
E shtrir si Dhevështruesi, ndjeva hapat e leht',
feshferimen e beharit nëpër gishtrinjët e tu
dhe aromen e jorgovanit mes nesh.






Monday 9 March 2009



Engjujt lidhen shtrigen në pranga,
me nuk i druhem magjizezes,
as hijeve te ankthit
qe kapertheheshin kthinave të kujteses.

Veq ty te ndjej e shoh
dhe veshtrimin tend qe me ndjell.
Une po vej drejt drites
..ti ne dalje te territ me prit,
e nëse terrina më hurp,
mos më lësho...më mbaj.


***


Tani fill vet lemoj shpirtin
me nji ndjenjë tënde të mjegullt,
a me nji fjale që më ngrohte dikur.
Te shoh tek zhdukesh shtegut
e i belbëzoj fundshpirtit;
-''për të gjallët gjithmon ka udhe''!



***


Endrrën e nenes sime plake
që e thurte në gershetin tim,
ma morr fortuna,
e gershetin e keputur
dhe timen lotdhimbje të saj,
ende ne arken e vjetër e mban mbyll.


E pajetuemja enderr, e pajetueme mbet
e une ty po ta fali; ty,
gjysma e shkeputur e shpirtit tim,
po ta bej drite shtegut tënd të pashkelun.
E në mos qesh grua e lumtur
nene e lumtur let' jem
se tani, ti je ëndrra ime.
Loti i humbur


Dua të qaj,
per jetën gur mbi gur
e për fatin përtej murit
..murit të gjalle që po ngreh shtat.


Për aromën e pranveres në ty
qe po ma merr flladi,
dhe për vesën e buzëve tua
mbetur nishan në gotën e saj.


Për te gjitha imtësirat
që aq shume kan vlere,
e për flokun kur ia lëmoj sime bije
do të qaja, për të gjitha nga pak.


E sikur te dinte loti të rrjedh
larg perqafimit tend,
burimi s'do të shterronte si syt
..si syt e verbër ne balle.


Sunday 8 March 2009




Ani, nisu e kembezbathur
shkel mbi guacat bregut,
derisa edhe pjalmi në gji tu shtrydhet,
veq gjurmet e tua mbi reren e lagsht le të mbesin.


Shko dhe me vete merr gjithcka
se po nuk morre, nuk deshte mjaftueshëm.
Lerme të mbes këtu, streh për valet kur të rreken
gjurmet e ikjes ti mbroj nga rrebe-vala;
se gjithcka e jotja po dhemb kur po humbet
edhe imazhi jot, si njolle e zez' ne largsi kur të tretet,
unë do gdhij e errem këtu mbi kujtimet.


Ik, veq me sy te mjegullt mos më shih,
jam veq nji nga mjellmat e radhës qe mbetën bregut
shtegut tënd të pakthim.


Zani i zemres



Para meje po shemben brigjet,
detit rrokopuje: - Po shembem edhe une;
veshtrimit përkdhelës i epem e tëra.
Tani para qiejve të tij gjunjezohem
e shpirtit mekatoj duke dashur.



O perendi,si u ligeshtova keshtu..i harrova udhet e tua;
E tash kujt ti lutem, mekatit? Mekati s'paska zot.
As gjarperin e padukeshem lidhur rreth qafe
s'kam me cka ta këpus kur zagushia me kaplon,
vetem unë me ndjenjen rropatemi, zanin e zemrës ndjekim,
pa cak , pa shteg jane udhet e mia.

Friday 6 March 2009


Nje meso burr ne stacion

me mallin e ngjeshur fort

ne valigjezen e stërmbushur

perthekon aktin e pare

te nji drame të pa emer.


Askush nuk do te dij

c'fshehin syt blu ne qiellin e tyre,

kur syt e saj do te kerkojn vehten e vet

ne thellsin e tyre, a do te gjejn hapsir!.


Nje meso burr do te shtrengoj valigjen fort,

po shiqimin ku do fsheh,

mbas ciles pasqyr!




..e sërish,sërishe e sërish dot' vij marsi
e do i bie murit që na ndan tek vrapoj kah ty,
sa e sa te tilla mengjese dot' na zgjojn me kokedhembje
kur ti vejm gishtin ne koke pendimit mendueshem.


Agut të ftohet kur t'na mungoj ngrohtsia
kujt nga të gjithë faj do ti vem
kur të ngjeshurës ndjenjë do ti këndojm në heshtje.


Hapu qiell e më mëso,
si te ndaj mishin nga thonjët
e palci i shpirtit mos të dhemb.




-O engjull!

Ku ishin hyjnit,

kur te thyen ende pa marr krah?


Kur thermoheshe grima,grima

ku ishin dhe gjithë të tjerët!


Kush nga te gjithe

nuk u ndje kurr fajtor

per pronen qe ish e tija.


-Suvenir në dore të vrazhdet,

ngjallu të ikesh qiellit

o engjull i kristalt.

***

-Ja,ja drita po driteron prapa bjeshke,

magjishem po te hurp mbi galaksi!

..flatro,flatro se mrekullia

qenka e fshehur ne misteriet e tij.




Edhe nën fluskat e bores

do te vazhdojn të shkrihen fjollat buzeve te vala,

e faqesh rrëket kur perzihen me lotin;

gazi i te sotmes le ti mbuloj.

Se neser, kush e di ku do jemi

as pranveren s'do ta ndiejm se ka ardhe.


Sot ti pranvere me ofron edhe kur ferfellaza ferfellon,


Neper rreke akujsh katrrithemi nen streh

qe kujt udhe mos ti zeme.

E kur te nxen dielli i pare

shpresat e akullta le te shkrihen

let' piklojn strehet vetem faqeve tona.

Sunday 1 March 2009

Sonte eja...eja ti prekim ëndrrat 
në cepin e henes së re
e ti lozim duart nëpër rreze, 
derisa shpirtërohen
e arta me të purpurtën,
se kurr me e ndritshme nuk qe hana
as marsi më i afërt kurre nuk ndje.

Eja të arrijm shpresën 
në lartësit e pamundsis,
se sonte, 
nën ndikimin e marsit
gjithcka është e mundur,
qenkan zgju perendit
e po gjuhen me shkëndija yjesh
eja edhe ne te lozim 
lojën e dashuris.

se sonte qenkan zgju edhe perendit
e po shkembejn shkendija yjesh,
eja t'i arrijm lartesit e pamundsis,
se nen ndikimin e marsit
asgjë s'eshte e pamundur.

Qenkan zgju perendit
e po gjuhen me shkendija yjesh.
Nen ndikimin e marsit 
gjithcka qenka e mundur,
 mbrrijm shpre