..e sërish,sërishe e sërish dot' vij marsi

e do i bie murit që na ndan tek vrapoj kah ty,

sa e sa te tilla mengjese dot' na zgjojn me kokedhembje

kur ti vejm gishtin ne koke pendimit mendueshem.

Agut të ftohet kur t'na mungoj ngrohtsia

kujt nga të gjithë faj do ti vem

kur të ngjeshurës ndjenjë do ti këndojm në heshtje.

Hapu qiell e më mëso,

si te ndaj mishin nga thonjët

e palci i shpirtit mos të dhemb.