Saturday 4 July 2009

Shkëputje

|























Sa më paska munguar
përkdhelje mëngjesi.
Epem në krahët e flladit
dhe puthë brymnajen në syt e uritur.

Këlthasin brinjët në shtrëngim ndjenjash,
përpihemi të përzier me lotët.
Kam frikë të prek dritën
më tepër se c'më takon.

Luaj me rrezen nëpër duar
dhe ringjallem në drithërimen tënde.
Shtrëngohemi,
thu se asht prekja e parë.

Humbas në syt e tu,
por se, aty brenda,
më vdes dicka e imja,
veshtrimit tënd të pa shpres't.

-O, mrekulli e shkurtë,
merrmë për dore, me veten!
Katrrithem ngashërimit tënd
tek më shkëpusin dritërimit.

..e sikur të ishte prekja e fundit!
Duarve mbetur në ajri,
bie nji rig e imt'.