Më et' kjo duhme deti

dhe vala e kalter që tund cepin e durimit

tek kerkoi gjurme t'më shpien te oaza jone.

..le të eshkem,

kisha aq nevoj për diell,

shperthejn deshirat si sythet

në qilimin e blert të stines...pres,

pres barken prej matan bregut

dhe oh, sikur të kishin ndjenjat vela...!

Dua të pi uje të kthjellt kroi bjeshke

nga pëllëmba jote.