Loti i humbur

Dua të qaj,

per jetën gur mbi gur

e për fatin përtej murit

..murit të gjalle që po ngreh shtat.

Për aromën e pranveres në ty

qe po ma merr flladi,

dhe për vesën e buzëve tua

mbetur nishan në gotën e saj.

Për te gjitha imtësirat

që aq shume kan vlere,

e për flokun kur ia lëmoj sime bije

do të qaja, për të gjitha nga pak.

E sikur te dinte loti të rrjedh

larg perqafimit tend,

burimi s'do të shterronte si syt

..si syt e verbër ne balle.