Rrëz kufirit të durimit

Ndoj ditë,

kët' mori ndjenjash t'përthuruna,

vec heshtja mund t'ma vret.

Dikur,

dot' kemi heshtur mjaftueshëm,

unë dhe fjala.

(..le të dhemb,

derisa t'shpërthej

si llava e ndrydhun nën rrasë).

Diku,

gjitheckajen e zen e vona,

e ma s'do kete kuptim

as kjo heshtje e gjatë.