netëve të nemuna janë shterë...zemër.
Po unë ndryshe s'di as s'mundem.
Po shkunden stinët,
kanë ra dej gjethesh nëpër lëkurë.
Po varrët kush me i pa?
Ky vend, këta gur, këta njerz
dhe kjo heshtje e rrëpirët...
-Ooo paskam faj që jam grua!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment