Baladë për rudinën e përcëlluar

.

.

Rudinës së vobekët,përsëri

fërshëllon këngë e vjetër

(vjedhur buzëve tona).

.

E kur e vona hap portat e ndryshkura

me kërcëllitje të vajtueshme,

ma shprush dhimbën e zjarrtë,

pashit sa herë me lot shpirti.

.

E njëjta dhembë njejtë,

mjalt e pelin përzier.

Sa mallë!